Category: Getuigenis

In mijn pubertijd scheidden mijn ouders. Mijn vader was nooit christen en ik ging bij hem wonen na de scheiding. Nu hoefde ik vrijwel nooit meer naar de kerk. Heel af en toe ging ik met mijn moeder mee als ik bij haar was, om haar een plezier te doen.
Ik had het in die tijd moeilijk met de scheiding, deed het slecht op school en ging met verkeerde vrienden om. Kort gezegd ging het slecht en ik realiseerde me dat ik hulp nodig had. Ik sprak met christenen, moslims, joden, boeddhisten over hun geloof. Ik dacht, misschien dat een geloof me rust geeft. Via een vriend kwam ik in aanraking met de islam en wat ik hoorde beviel me eigenlijk wel.

De islam

Ik lag overhoop met mezelf, vond mezelf eigenlijk ook niet zo leuk op dat moment. Daarom vond ik de islam waarschijnlijk een uitkomst. Ik kon mezelf negeren, in de islam worden vrijwel al je handelingen voorgeschreven. De islam zegt bij wijze van spreke op welke manier je op de wc moet zitten. Je hoeft zelf niet meer na te denken, de islam denkt voor je. Ik begon steeds meer te lezen over de islam. De Koran las ik dagelijks en ook de Hadith las ik. Vervolgens begon ik Arabisch te leren omdat moslims mij vertelden dat de Koran eigenlijk in het Arabisch gelezen moet worden.

Ik hield ervan om met christenen in discussie te gaan. Vergeleken met de islam was dat maar een vreemd en onbegrijpelijk geloof. In had een keer een discussie met een christen over de drie-eenheid. Ik vertelde hem dat de drie-eenheid absoluut niet logisch was, waarop hij zei dat hij het toch geloofde. Op elk logisch argument van mij, antwoordde hij dat hij het gewoon geloofde. Dit frustreerde mij enorm. Hoe kon hij ergens zo zeker van zijn, ik begreep niet dat hij zo sterk in iets kon geloven. Wat was dit geloof? Ik dacht dat alles logisch moest zijn en beredeneerd moest kunnen worden.

Op weg om offcieël moslim te worden

Ik ging verder met leren over de islam. Ik liet mijn baard groeien en droeg traditionele islamitische kleding. Mijn Arabisch werd ook steeds beter. Mijn moeder had het hier moeilijk mee en probeerde mij soms mee te nemen naar de kerk. Maar daar had ik absoluut geen zin in. Ik voelde mezelf moslim, al moest ik dat officieel nog worden.
Om een moslim te worden moet je de shahada (islamitische geloofsbelijdenis) uitspreken. Meningen verschillen, maar het liefst doe je dit in een moskee. Op een zekere dag besloot ik om de shahada uit te gaan spreken. Ik had een afspraak gemaakt om naar een moskee in Rotterdam te gaan.

 

In de trein was ik al helemaal gericht op het uitspreken ervan. Totdat we op het station uitkwamen en ik uit de trein keek. Daar zag ik billboards (soort grote posters) staan met een tekst die ik nog kende van de zondagschool. “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe” (Johannes 3:16).

Ik kan het niet verklaren, maar opeens begreep ik deze tekst en kon ik geloven. Het geheim van het christelijke geloof is geloof. Alleen door geloof kan een mens tot God naderen. De islam heeft helemaal niet als doel om mensen te laten geloven en ze dichter bij God te brengen. Het is een set regels om de mens mee bezig te houden, maar om God draait het eigenlijk niet. Ik zat daar in de trein God te danken voor de openbaring. De shahada ging niet meer door en ik keerde terug naar huis.

Mijn doop

Mijn moeder was ontzettend dankbaar toen ik haar vertelde wat er was gebeurd. Ze vertelde me dat ze altijd voor me had gebeden. Dat God Zichzelf aan mij zou openbaren. Dat was zeker gebeurd. Ik begon de Bijbel voor het eerst in een lange tijd weer te lezen en ging weer naar de kerk. Kort daarna liet ik me dopen en nam ik Jezus Christus aan als Redder en Verlosser.
Ik weet nu dat God ervoor gezorgd heeft dat ik zo lang wachtte met mijn shahada. Hij wilde Zichzelf aan mij openbaren. In de islam komt dit niet voor. Het kan dienen als afleiding voor de moeilijkheden in ons leven, maar neemt die moeilijkheden niet weg. Alleen Jezus kan dat doen (Matteüs 11:28; Johannes 8:36).

Mijn liefde voor moslims

Na mijn doop heb ik mijn hele leven gegeven aan God. Ik werk bij een christelijke stichting. Daarnaast ervaar ik een grote liefde voor moslims. Ik hoop ze te kunnen vertellen wat God voor mij heeft gedaan, en wat Hij ook voor hun wil doen. Hij wil Zichzelf openbaren aan hen.
Misschien ben jij ook moslim en wil je God leren kennen, maar ervaar je dat dit niet lukt in de islam.

In de vierde klas Havo raakte ik bevriend met een jongen die christen was. Af en toe hadden we gesprekken over zijn geloof. Ergens raakten hij me tijdens die gesprekken, want ik bleef wel terugkomen met vragen. De zekerheid waarmee hij over God sprak en dat Hij ook nog eens van ons houdt maakte indruk op me.
Deze vriend vroeg mij verschillende keren om mee naar de kerk te gaan. Na lang aarzelen (ik dacht dat de kerk erg saai zou zijn) ging ik uiteindelijk een keertje mee. Wat me het meeste aanraakte was vooral de oprechte interesse van christenen. Daarnaast was het absoluut niet saai.

De Bijbel lezen

In de maanden daarna ben ik vaker meegegaan naar de kerk. De diensten waren interessant, maar ik had niet het gevoel dat ik voor Jezus moest kiezen. Er werd vaak gesproken over de zonde en dat Jezus zijn leven heeft gegeven voor ons, zodat wij vergeving van zonde kunnen ontvangen. Ik begreep dit niet helemaal, omdat ik nooit eerder iets vergelijkbaars had gehoord. Diep in mijn hart wist ik wel dat ik soms verkeerde dingen deed, maar dat dit te maken heeft met zonde besefte ik niet.
In juni 2004 hadden we een Afrikaanse Conferentie in de kerk in Dordrecht, waar ik ook bij meehielp. Deze conferentie maakte een grote indruk op me. Na deze conferentie begon ik de Bijbel te lezen. Ik wilde weten of het echt de woorden van God bevatte of dat het een soort sprookje was (zoals mij in mijn jeugd was geleerd). Ik las de Bijbel zonder ophouden en ongeveer zeven weken later had ik de hele Bijbel doorgelezen, van Genesis tot Openbaring.
Tijdens het lezen werd het me duidelijk hoe belangrijk de Bijbel eigenlijk is en ik voelde mijn leven veranderen. In het Oude Testament las ik allerlei profetieën die gaandeweg ook daadwerkelijk werden vervuld. Dit komt in geen enkele religie voor.
Tijdens deze periode heb ik zeker wel vragen en twijfels gehad. De meeste vragen die niet-christenen nu hebben had ik ook. Maar God heeft op alle belangrijke vragen antwoord gegegeven.

Jezus in de Koran

Door het lezen van de Bijbel was het me duidelijk geworden dat Jezus heel belangrijk was voor de mensheid. Ik kwam in contact met moslims die mij vertelden dat er in de Koran nog meer over Jezus stond. Daarop ben ik ook de Koran gaan lezen.
Het beeld van God is daarin heel anders dan in de Bijbel. Waar in de Bijbel duidelijk wordt dat God niet wil dat mensen verloren gaan (Ezechiël 18:32), daar lijkt Allah dat juist wel lijkt te willen (Soera 16:61-62). Dit terwijl in de Bijbel duidelijk wordt dat God zelf actie onderneemt om de mensen te redden van zonde (Johannes 3:16).
Voor mij was inmiddels duidelijk dat ik als zondig mens zelf niets kon toevoegen aan de Heilige God. Ik kon mezelf niet redden, ik was immers zondig. De islam leert echter dat je dit wel zelf moet doen. Het was voor mij duidelijk dat de islam niet het juiste beeld van God heeft, daarvoor moest ik bij de Bijbel zijn. Ik had Jezus nodig.

Mijn doop

In april 2005 ben ik gedoopt, bijna drie jaar nadat ik voor het eerst in een kerk was geweest. Ik heb Jezus aangenomen als mijn Redder en Verlosser, omdat ik weet dat de Bijbel de waarheid is en dat Hij gestorven is voor mij. Daarna begon mijn leven opnieuw met Christus. Ook na hun doop gaan christenen soms door moeilijke situaties, maar in Christus hebben we een onuitputtelijke krachtbron. Dankzij Hem kunnen we elke situatie aan.
Mijn leven is sinds mijn bekering van God. Christenen hebben niet allerlei geboden waaraan ze zich moeten houden. Door de liefde die we direct van God ervaren gaan we eigenlijk automatisch dingen voor Hem doen (en slechte dingen laten). Wij geloven dat het Gods wil is dat we dingen voor Hem doen uit liefde en niet omdat het moet en we bang zijn voor de straf als we niet gehoorzamen.

De reactie van mijn omgeving

In mijn omgeving werd mijn bekering niet gewaardeerd. Door mijn rationele opvoeding zou ik toch niet moeten geloven in die sprookjes. In mijn directe familie is er niemand christen, en buiten die ene vriend waren mijn vrienden ook geen christenen.
De eerste maanden na mijn bekering had ik behoorlijke strijd om mijn standpunt voor God in te nemen in een soms vijandige omgeving. Maar dankzij de kracht van de Heer heb ik dat altijd kunnen doen. Ik heb veel steun gehad aan de woorden van Jezus: “Indien de wereld u haat, weet dan, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft.” Ik wil liever niet teveel in detail treden over de moeilijke situaties die ik heb meegemaakt, maar als je er meer over wil weten mag je me altijd mailen.
Inmiddels zie ik overigens wel een verandering bij mijn familie en staan zij meer open voor mijn geloof. Daar ben ik God dankbaar voor.